Αρθροπάθεια γόνατος (γονάρθρωση)

Η αρθροπάθεια της άρθρωσης του γόνατος (αλλιώς ονομαζόμενη γονάρθρωση) είναι μια αρκετά συχνή ασθένεια που έχει βρεθεί πρόσφατα όχι μόνο σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, αλλά και σε νέους.

Η παθολογία είναι ένας από τους κύριους λόγους αναπηρίας των ασθενών εάν αρνηθούν να αναζητήσουν βοήθεια από τραυματολόγο ή ορθοπεδικό.

Ας εξετάσουμε γιατί οι ασθενείς αναπτύσσουν γονάρθρωση της άρθρωσης του γόνατος, ποια είναι τα κύρια σημεία της, πόσο επικίνδυνη είναι και πόσο αποτελεσματική πραγματοποιείται η θεραπεία της προοδευτικής καταστροφής του γόνατος.

Οι κύριοι παράγοντες στην εμφάνιση αυτής της παθολογίας

Οι αρθρώσεις εκτίθενται συνεχώς σε σημαντική πίεση. Τα γόνατα επηρεάζονται ιδιαίτερα: αναγκάζονται να εκτελούν σημαντική σωματική εργασία, γι' αυτό φθείρονται γρήγορα. Η διαδικασία παραμόρφωσης εντείνεται από το γεγονός ότι τα πόδια αναγκάζονται να αντέξουν το βάρος του σώματος.

Αυτό το γεγονός συμβάλλει περαιτέρω στο γεγονός ότι τα γόνατα αρχίζουν να φθείρονται και ο χόνδρος ιστός της άρθρωσης γίνεται λεπτότερος και υποβαθμίζεται.

Οι ακόλουθοι λόγοι μπορούν να επιταχύνουν την παθολογική διαδικασία στις αρθρώσεις:

1. Αυξημένο σωματικό βάρος ασθενών. Σε πλήρη καταστροφή της άρθρωσης συμβαίνει πολύ πιο γρήγορα και πιο έντονη. Έχει αποδειχθεί ότι η επίμαχη νόσος σε παχύσαρκα άτομα εμφανίζεται τρεις φορές πιο συχνά από ό, τι σε άτομα με φυσιολογικό βάρος.
2. Έντονα αθλήματα, λόγω των οποίων τραυματίζονται συνεχώς οι αρθρώσεις.
3. Συχνά κατάγματα, προηγούμενοι τραυματισμοί στο γόνατο συμβάλλουν στο γεγονός ότι ο ασθενής αρχίζει να εκφυλίζει διεργασίες του αρθρικού χόνδρου από αρκετά νεαρή ηλικία.
4. Ανωμαλίες στη θέση των οστών - η λεγόμενη παραμόρφωση βλαισού ή βαλβίδας.
5. Η κακή ανάπτυξη της συνδεσμικής συσκευής του γόνατος οδηγεί σε συχνούς τραυματισμούς, εξαρθρήματα. Λόγω των περιγραφόμενων τραυματισμών, ο ασθενής εμφανίζει αρθροπάθεια.
6. Η βλάβη του μηνίσκου πυροδοτεί την εκφυλιστική διαδικασία καταστροφής του γόνατος.
7. Το συνεχές άγχος οδηγεί σε επιδείνωση της υγείας του μυοσκελετικού συστήματος.
8. Διαταραχή των μεταβολικών διεργασιών στο σώμα λόγω έλλειψης θρεπτικών ουσιών και μετάλλων (τα οστά υποφέρουν περισσότερο από έλλειψη ασβεστίου).

Επιπλέον, τα ακόλουθα άτομα ανήκουν στην ομάδα κινδύνου:

• όλοι οι αθλητές?
• ασθενείς, ανεξαρτήτως φύλου, που έχουν συμπληρώσει το όριο ηλικίας των 50 ετών·
• γυναίκες που έχουν ξεκινήσει την εμμηνόπαυση.
• ασθενείς που πάσχουν από κιρσούς.
• άτομα με δυσμενή κληρονομικότητα.

Ποιοι είναι οι βαθμοί της νόσου

Η εν λόγω παθολογία αναπτύσσεται σταδιακά, πολύ αργά. Στην αρχή, μπορεί να μην εμφανιστεί και ο ασθενής δεν βιάζεται να δει γιατρό. Παρόλα αυτά, η παθολογική διαδικασία έχει ήδη ξεκινήσει και αν δεν διακοπεί έγκαιρα, θα χαθούν σταδιακά οι λειτουργίες των κάτω άκρων, κάτι που συνεπάγεται την εμφάνιση αναπηρίας.

Έτσι, στον βαθμό 1, ο ασθενής μπορεί να παρατηρήσει ότι το πόδι κουράζεται, ακόμα κι αν το φορτίο ήταν μικρό. Είναι αισθητός κάποιος περιορισμός της κινητικότητας της άρθρωσης του γόνατος και ακούγεται ένα σημαντικό τρίξιμο κατά την κίνηση.

Υπάρχουν έντονοι αρχικοί πόνοι όταν η ενόχληση δεν ξεκουράζει κυρίως το πρωί. Αφού ο ασθενής «διασκορπιστεί», η ενόχληση υποχωρεί σταδιακά, αυξάνοντας και πάλι μετά από αθλητικές δραστηριότητες. Σε αυτό το στάδιο της ανάπτυξης της νόσου, δεν υπάρχει έντονη παραμόρφωση του οστικού ιστού.

Στον βαθμό 2, ο πόνος επιδεινώνεται. Το περπάτημα είναι εξασθενημένο εξαιτίας αυτού. Μερικές φορές καθίσταται σχεδόν αδύνατο για τον ασθενή να κινηθεί κανονικά και ακόμη και μετά από ένα ελαφρύ φορτίο, απαιτείται μεγάλη ανάπαυση. Καθώς το κενό της άρθρωσης στενεύει, τα οστεόφυτα αναπτύσσονται στα οστά και το παθολογικό υγρό συσσωρεύεται στην άρθρωση.

Στον βαθμό 3, ο πόνος εμφανίζεται όχι μόνο κατά τη διάρκεια της εργασίας, του αθλητισμού, αλλά και σε κατάσταση πλήρους ανάπαυσης. Η παραμόρφωση του γόνατος είναι πολύ έντονη, γεγονός που δυσκολεύει κάθε κίνηση.

Συνήθη συμπτώματα της νόσου

Είναι απαραίτητο να δοθεί προσοχή στα γενικά συμπτώματα της αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος:

1. Πόνος. Δεν εμφανίζεται ξαφνικά, ωστόσο, η ήπια ενόχληση μπορεί να διαρκέσει σχεδόν χρόνια. Πιο έντονος πόνος προκαλείται από τραύμα.
2. Παραμόρφωση του γόνατος (διατηρεί το προηγούμενο σχήμα του).
3. Συσσώρευση υγρού στην ενδοαρθρική κοιλότητα. Όταν η ποσότητα του υπερβαίνει ορισμένες τιμές, αναπτύσσεται η λεγόμενη κύστη του Baker. Ένα σφιχτό ελαστικό αντικείμενο εμφανίζεται στο πίσω μέρος του γονάτου. Είναι πιο αισθητό όταν η άρθρωση εκτείνεται.
4. Παρατηρείται τσάκισμα στο γόνατο εάν η παθολογία βρίσκεται στο δεύτερο, τρίτο στάδιο. Διαφέρει σημαντικά από αυτό που παρατηρείται σε ένα υγιές άτομο όταν λυγίζει ή εκτείνεται το γόνατο. Ο ήχος γίνεται αισθητός τόσο σκληρός και επώδυνος. Μερικές φορές το τσούξιμο παρεμποδίζει τις ενεργές κινήσεις.
5. Μειωμένο φυσιολογικό εύρος κίνησης στην άρθρωση. Συνήθως ο ασθενής δεν μπορεί να λυγίσει, να ξελυγίσει το προσβεβλημένο πόδι. Είναι σε θέση να το λυγίσει σε ορθή γωνία, οι περαιτέρω κινήσεις συνοδεύονται από έντονο πόνο.
6. Η δυσκαμψία στο γόνατο εμφανίζεται κυρίως στα στάδια 3. Μερικές φορές οι ασθενείς μπορούν να περπατήσουν μόνο σε λυγισμένα άκρα.
7. Αυξημένος πόνος όταν αλλάζει ο καιρός.
8. Ουσιαστική λέπτυνση του χόνδρου. Μερικές φορές, σε προχωρημένες περιπτώσεις, σημειώνεται έκθεση των οστών. Η ακτινογραφία του γόνατος δείχνει σημαντική συσσώρευση οστεοφύτων.

Ποικιλίες αρθρώσεων

Ανάλογα με την προέλευση, η αρθροπάθεια είναι πρωτογενής (προχωρεί ως ανεξάρτητη ασθένεια) ή δευτερογενής - μια επιπλοκή των υπαρχουσών παθολογιών. Ανάλογα με τον τόπο εντοπισμού, η παθολογία είναι δεξιά, αριστερά και αμφοτερόπλευρη.

Με βάση τα χαρακτηριστικά της εκδήλωσης, διακρίνονται οι ακόλουθοι τύποι της νόσου.

1. Η παραμορφωτική αρθροπάθεια χαρακτηρίζεται από χρόνια πορεία, μη αναστρέψιμες αλλαγές στην άρθρωση.
2. Η επιγονατιδομηριαία αρθροπάθεια αναπτύσσεται λόγω παρατεταμένης έντονης σωματικής καταπόνησης.
3. Η φλεγμονώδης αρθροπάθεια εμφανίζεται λόγω μιας παρατεταμένης φλεγμονώδους διαδικασίας χωρίς θεραπεία στις αρθρώσεις.
4. Η δυσπλαστική αρθροπάθεια αναπτύσσεται λόγω συγγενών ανωμαλιών στη δομή της άρθρωσης του γόνατος.
5. Η μετατραυματική αρθροπάθεια εμφανίζεται ως αποτέλεσμα συχνών τραυματισμών του μυοσκελετικού συστήματος.
6. Η μεταβολική αρθροπάθεια εμφανίζεται με ουρική αρθρίτιδα και άλλες μεταβολικές διαταραχές.
7. Η μεταμολυσματική αρθροπάθεια εμφανίζεται ως συνέπεια ανεπαρκώς αντιμετωπισμένων φλεγμονωδών παθολογιών.
8. Η στατική μορφή της νόσου ανιχνεύεται όταν τα γόνατα εκτίθενται συνεχώς σε αυξημένη πίεση.
9. Εάν δεν διαπιστωθεί η αιτία της βλάβης στο γόνατο, οι ειδικοί κάνουν λόγο για ιδιοπαθή αρθροπάθεια.

Χαρακτηριστικά της θεραπείας της νόσου

Στα αρχικά στάδια της ανάπτυξης της νόσου, ένας ρευματολόγος και ένας τραυματολόγος συμμετέχουν στη θεραπεία. Εάν έχει πάει πολύ μακριά, η ασθενής πρέπει να συμβουλευτεί χειρουργό. Τέλος, σε ορισμένες κλινικές υπάρχει ένας στενός ειδικός που ασχολείται με παθήσεις των αρθρώσεων - ένας αρθρολόγος.

Το εύρος των θεραπευτικών μέτρων εξαρτάται από το πόσο έχει προχωρήσει η νόσος. Εάν είναι δυνατό να εξαλειφθεί η αιτία της εν λόγω παθολογίας στα αρχικά στάδια, τότε μπορεί να επιτευχθεί σχεδόν μόνιμη ανάκαμψη.

Οι στόχοι κάθε θεραπείας είναι η πλήρης εξάλειψη του πόνου, η αποκατάσταση του κατεστραμμένου χόνδρου και η αύξηση του εύρους των ενεργών κινήσεων στην άρθρωση.

Η πορεία της θεραπείας με φάρμακα επιλέγεται αποκλειστικά από γιατρό. Ο ασθενής δεν μπορεί να τα συνταγογραφήσει στον εαυτό του, γιατί αυτό μπορεί να συμβάλει στην περαιτέρω καταστροφή της άρθρωσης. Τα κύρια φάρμακα συνταγογραφούνται:

1. Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη δισκία ή αλοιφές. Η δράση τους στοχεύει στην ανακούφιση από τον πόνο, τη φλεγμονή στην πάσχουσα περιοχή. Μερικές φορές μπορεί να συνταγογραφηθούν ενέσεις στην αρθρική κοιλότητα.
2. Προϊόντα που βελτιώνουν την κυκλοφορία του αίματος στο γόνατο. Αυτά είναι μυοχαλαρωτικά, αντισπασμωδικά. Τα τελευταία ανακουφίζουν καλά τον πόνο.
3. Προϊόντα που αποκαθιστούν τον αρθρικό χόνδρο, βελτιώνουν τη φυσιολογική διατροφή σε αυτόν.

Ο αποκλεισμός της νοβοκαΐνης βοηθά στην ανακούφιση του οξέος πόνου. Η ένεση μπορεί να γίνει από το εξωτερικό ή το εσωτερικό της άρθρωσης. Η απλούστερη και ασφαλέστερη μέθοδος είναι η χορήγηση του φαρμάκου από έξω. Με τον σωστό χειρισμό, ο πόνος υποχωρεί σχεδόν αμέσως.

Μια αλοιφή που βασίζεται σε ισχυρά ΜΣΑΦ βοηθά επίσης στην αντιμετώπιση του πόνου. Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιείτε ισχυρά φάρμακα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οποιοδήποτε φάρμακο, ακόμη και το πιο αποτελεσματικό, μπορεί να έχει παρενέργειες και να προκαλέσει αλλεργικές αντιδράσεις. Αυτό σημαίνει ότι η αυτοθεραπεία για τη σοβαρή αυτή ασθένεια δεν επιτρέπεται κατηγορηματικά.

Η συντηρητική θεραπεία μπορεί να είναι αποτελεσματική, με την προϋπόθεση ότι η ασθένεια δεν έχει πάει πολύ μακριά. Σε περίπτωση μη αναστρέψιμης βλάβης της άρθρωσης ενδείκνυται χειρουργική επέμβαση. Πραγματοποιείται η εμφύτευση μεταλλικής πρόθεσης.

Αυτός είναι προς το παρόν ο μόνος τρόπος για την αποκατάσταση της κινητικότητας του γόνατος. Τα μειονεκτήματα αυτών των επεμβάσεων είναι η περιορισμένη διάρκεια ζωής της πρόθεσης, η υψηλή τιμή.

Στην αρθροσκόπηση όλες οι χειρουργικές επεμβάσεις πραγματοποιούνται με μικροσκοπικές παρακεντήσεις στην άρθρωση. Κατά την επέμβαση αφαιρούνται από την άρθρωση τα προσβεβλημένα θραύσματα χόνδρου, θρόμβοι κ. λπ. Στο στάδιο 3 της νόσου, ο περιγραφόμενος τύπος παρέμβασης είναι αναποτελεσματικός.

Για τη μείωση του φορτίου χρησιμοποιείται περιαρθρική οστεοτομία. Αποδεικνύεται ότι γίνεται όταν η άρθρωση δεν έχει ακόμη καταστραφεί εντελώς.

Για την αποφόρτιση της άρθρωσης που έχει προσβληθεί από την εκφυλιστική διαδικασία, χρησιμοποιούνται μπαστούνια και ορθώσεις.

Η διάρκεια της θεραπείας της νόσου εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Η πορεία της θεραπείας με χονδροπροστατευτικά μπορεί να είναι αρκετά μεγάλη - έξι μήνες ή και περισσότερο, καθώς η επίδρασή τους εκδηλώνεται μάλλον αργά. Ένας εξειδικευμένος επαγγελματίας υγείας μπορεί να καθορίσει πόσο καιρό θα πάρει τα συνταγογραφούμενα φάρμακα.

Η χρήση χονδροπροστατευτικών στη θεραπεία της αρθροπάθειας

Για την ανακούφιση του πόνου, οι γιατροί συνταγογραφούν μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ).

Ωστόσο, ακόμη και τα ΜΣΑΦ νέας γενιάς δεν μπορούν να αποτρέψουν την εξάπλωση της παθολογικής διαδικασίας. Για τη μείωση της έντασης του εκφυλισμού της άρθρωσης και την αποκατάσταση της φυσιολογικής κινητικότητάς τους, χρησιμοποιούνται ολοένα και περισσότερο χονδροπροστατευτικά.

Τα σύγχρονα φάρμακα αυτής της ομάδας βοηθούν στην αποκατάσταση του ιστού των αρθρώσεων. Αυτό οφείλεται στην περιεκτικότητα σε χονδροϊτίνη σε αυτά. Είναι φυσικό συστατικό του χόνδρου. Η συνεχής λήψη φαρμάκων αυτής της ομάδας βοηθά στην αποκατάστασή της, στη βελτίωση της υγείας.

Παρά το ευρύ φάσμα των φαρμάκων που προσφέρονται, μόνο ένας γιατρός μπορεί να καθορίσει ποιο είναι κατάλληλο για έναν ασθενή. Η ένεση χονδροπροστατευτών δεν εμφανίζεται σε όλους, τα ίδια τα φάρμακα αραιώνονται σε ειδικούς διαλύτες.

Η λήψη συμπληρωμάτων διατροφής ενδείκνυται εάν ο ασθενής ακολουθεί τους κανόνες μιας ισορροπημένης διατροφής, παίρνει άλλα φάρμακα για την υποστήριξη των αρθρώσεων.

Ο ρόλος της θεραπείας άσκησης και της φυσικοθεραπείας στη θεραπεία της γονάρθρωσης

Με την περιγραφόμενη παθολογία, ο ασθενής αντενδείκνυται κατηγορηματικά σε έναν ξαπλωμένο τρόπο ζωής. Η σωματική δραστηριότητα για οποιαδήποτε ασθένεια του μυοσκελετικού συστήματος είναι απλά απαραίτητη για όλες τις κατηγορίες ασθενών. Φυσικά, πρέπει να δοσομετρηθεί. οποιαδήποτε άσκηση εκτελείται αποκλειστικά υπό την επίβλεψη ιατρού.

Για κάθε ασθενή, ένας τραυματολόγος ή ένας θεραπευτής αποκατάστασης επιλέγει ξεχωριστά ειδικές ασκήσεις. Δεν χρειάζεται να πιστεύουμε ότι διαφορετικά σετ τάξεων που μπορούν να βρεθούν στο Διαδίκτυο θα ταιριάζουν σε όλους τους ασθενείς χωρίς εξαίρεση.

Για κάποιους μπορεί να είναι πραγματικά χρήσιμοι, ενώ για άλλους θα κάνουν μεγάλο κακό. Όλα τα φορτία πρέπει να είναι ήπια, με στόχο την ταχύτερη και πληρέστερη αποκατάσταση των λειτουργιών των προσβεβλημένων αρθρώσεων.

Στο σπίτι, συνιστάται να κάνετε μια απλή άσκηση: ενώ είστε ξαπλωμένοι, σηκώστε το πόδι σας, κρατήστε το για λίγα λεπτά και στη συνέχεια χαμηλώστε το. Είναι ακίνδυνο και μπορεί να πραγματοποιηθεί ακόμη και από ασθενείς με το τρίτο στάδιο της νόσου. Υπό την επίβλεψη ιατρού γίνονται ασκήσεις διάτασης της αρθρικής κάψουλας. Αν όμως προκαλεί πόνο, τότε η εκτέλεση πρέπει να σταματήσει αμέσως.

Οι φυσιοθεραπευτικές μέθοδοι θεραπείας μιας ασθένειας περιλαμβάνουν:

• μασάζ (απαγορεύεται αυστηρά να το κάνετε χωρίς μαρτυρία γιατρού).
• χειρωνακτική θεραπεία (θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο ήπια, να μην προκαλεί ενόχληση).
• ιατρική θεραπεία με λέιζερ?
• Επίδραση σε ρεφλεξογόνα σημεία χρησιμοποιώντας τις καλύτερες βελόνες.
• θεραπεία με θερμότητα ή κρύο (και πάλι, δεν χρειάζεται να κάνετε θερμικές θεραπείες στο σπίτι).
• επεξεργασία μαγνητικού πεδίου?
• φωνοφόρηση;
• ηλεκτροφόρηση;
• παραφινοθεραπεία?
• θεραπεία οζοκερίτη?
• moxibustion με αψιθιά.

Διατροφή για γονάρθρωση

Η σωστή διατροφή είναι η βάση για την επιτυχή αντιμετώπιση των εκφυλιστικών παθήσεων του μυοσκελετικού συστήματος. Λόγω μιας ακατάλληλης διατροφής, ο ασθενής μπορεί να πάρει βάρος. Η έλλειψη βιταμινών, μικροστοιχείων επιδεινώνει την πορεία της παθολογίας.

Όλα τα άτομα με γονάρθρωση θα πρέπει να αυξάνουν την ποσότητα των τροφών που είναι εμπλουτισμένα με βιταμίνες και μέταλλα στην καθημερινή τους διατροφή.

Οι διατροφολόγοι συνιστούν την προσεκτική παρακολούθηση της περιεκτικότητας σε θερμίδες των τροφίμων. Η νηστεία ή η ακραία δίαιτα απαγορεύεται αυστηρά. Μπορούν να βλάψουν, το σωματικό βάρος θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο.

Είναι επιτακτική ανάγκη να διασφαλίσετε ότι το πρωινό είναι ισορροπημένο. Πρέπει να τρώτε τουλάχιστον πέντε φορές την ημέρα. Για σνακ, συνιστάται η χρήση φρούτων, ψωμιού.

Εξαιρούνται τα ακόλουθα τρόφιμα και πιάτα:

• γλυκιά σόδα?
• λιπαρά γεύματα?
• ημικατεργασμένα προϊόντα?
• μπαχαρικά;
• πιάτα που περιέχουν ενισχυτικά γεύσης και οσμής·
• λιπαρά κρέατα?
• τηγανητά φαγητά;
• Λευκό λάχανο;
• ντομάτες και πιπεριές?
• πορτοκάλια, λεμόνια?
• σοκολάτα;
• μπανάνες, σταφύλια (είναι πολύ πλούσια σε θερμίδες).

Το ζελέ και το ζελέ είναι χρήσιμα. Περιέχουν μεγάλη ποσότητα κολλαγόνου, λόγω του οποίου αποκαθίστανται τα οστά. Το ζελέ παρασκευάζεται έτσι ώστε να περιέχει λιγότερο λίπος, επομένως η περιεκτικότητά του σε θερμίδες θα μειωθεί.

Πηγές πρωτεΐνης για όσους πάσχουν από οστεοαρθρίτιδα μπορεί να είναι τα γαλακτοκομικά προϊόντα - τυρί, τυρί κότατζ ή κεφίρ. Είναι πολύ χρήσιμο να καταναλώνετε όσπρια. Φροντίστε να συμπεριλάβετε ξηρούς καρπούς στη διατροφή.

Είναι απαραίτητο να τηρείτε το καθεστώς κατανάλωσης αλκοόλ. Με την προϋπόθεση ότι δεν υπάρχουν σχετιζόμενες νεφρικές παθήσεις, συνιστάται η κατανάλωση περίπου 2 λίτρων νερού.

Σχετικά με την εναλλακτική θεραπεία της νόσου

Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι οι παραδοσιακές μέθοδοι δεν μπορούν να αντικαταστήσουν αποτελεσματικές μεθόδους επίσημης ιατρικής. Και επομένως, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται σε σύνθετη θεραπεία, δεν μπορεί να υπάρξει άλλη θεραπεία για αυτή τη σοβαρή ασθένεια.

Για να ανακουφίσετε το πρήξιμο του γονάτου, χρησιμοποιήστε συνηθισμένη σόδα. Το ύφασμα υγραίνεται με σόδα και τυλίγεται γύρω από το γόνατο. Παραπάνω, για να ενισχύσετε το θερμικό αποτέλεσμα, συνιστάται να τοποθετήσετε μια πλαστική σακούλα. Κρατήστε την έτοιμη κομπρέσα για όλη τη νύχτα.

Παρόμοια κομπρέσα γίνεται με την προσθήκη ξυδιού τροφής. Παράλληλα με την επιβολή κομπρέσων, είναι απαραίτητη η λήψη δισκίων ακετυλοσαλικυλικού οξέος.

Τα φύλλα της κολλιτσίδας είναι πολύ χρήσιμα για το γόνατο. Πριν από την εφαρμογή των φύλλων, συνιστάται να λιπαίνετε το γόνατο με φυτικό λάδι. Είναι απαραίτητο να υπάρχουν πολλά στρώματα φύλλων.

Όλα αυτά είναι τυλιγμένα σε πλαστική σακούλα. Οι κομπρέσες με φύλλα σημύδας γίνονται με τον ίδιο τρόπο.

Η ιατρική χολή ανακουφίζει καλά από τη φλεγμονή, το πρήξιμο και τον πόνο. Χρησιμοποιείται με τη μορφή θερμαντικών κομπρέσων τη νύχτα. Η χολή ουσιαστικά δεν έχει παρενέργειες.

Η θεραπεία με μέλι πραγματοποιείται σε περιπτώσεις που ο ασθενής δεν είναι αλλεργικός σε αυτό. Αφού ζεσταθεί η πονεμένη άρθρωση με θερμαντικό επίθεμα, θα πρέπει να λιπανθεί με μέλι και να γίνει απαλό μασάζ. Μετά από αυτό, συνδέστε τα φύλλα κολλιτσίδας στο γόνατο.

Πρόληψη της γονάρθρωσης

Η πρόληψη μιας ασθένειας είναι πολύ πιο εύκολη από τη θεραπεία της. Τα μέτρα πρόληψης περιλαμβάνουν:

• υψηλής ποιότητας, ισορροπημένη διατροφή με τη χρήση επαρκούς ποσότητας πρωτεΐνης, βιταμινών και ασβεστίου.
• εξάλειψη των κακών συνηθειών?
• η καταπολέμηση του υπερβολικού βάρους?
• ομαλοποίηση της σωματικής δραστηριότητας ·
• πρόληψη τραυματισμού των αρθρώσεων κατά τη διάρκεια αθλημάτων ή βαριάς σωματικής εργασίας.

Όταν εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα προβλήματος, είναι σημαντικό να επισκεφτείτε αμέσως έναν γιατρό. Σε μια διαβούλευση με την κλινική, είναι δυνατό να μάθετε ποιος γιατρός θεραπεύει τη γονάρθρο. Συνιστάται να υποβληθείτε σε ολοκληρωμένη ιατρική εξέταση προκειμένου να διαπιστωθεί η αιτία ανάπτυξης της νόσου.

Η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος είναι μια σοβαρή ασθένεια: εάν αγνοηθεί, υπάρχει κίνδυνος αναπηρίας και πλήρους ακινησίας. Για να αποφευχθεί αυτό, πρέπει να θεραπεύσετε σωστά την προσβεβλημένη άρθρωση. Τα θεραπευτικά μέτρα που ξεκινούν έγκαιρα συμβάλλουν στην σχεδόν πλήρη ύφεση αυτής της παθολογίας, βοηθούν στη διατήρηση υψηλών επιδόσεων, ποιότητας ζωής.